شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است

دیگوکسینDigoxin موارد استفاده دیگوکسین دیگوکسین در درمان نارسایی احتقانی قلب و برای پیشگیری و درمان آریتمی قلبی مصرف می‌شود. مکانیسم اثر دیگوکسین دیگوکسین نیروی انقباضی قلب را افزایش داده و هدایت الکتریکی آن را کاهش می‌دهد. تصور می‌شود افزایش سرعت و نیروی انقباضی عضله قلب ناشی از مهارت حرکت یون‌های سدیم و پتاسیم از غشاء سلولی عضله قلب باشد. این دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش داده و دوره تحریک ناپذیری گره دهلیزی-بطنی را افزایش می‌دهد. فارماکوکینتیک دیگوکسین فراهمی زیستی قرص دیگوکسین ۸۰-۶۰ درصد و الگزیر و محلول تزریقی آن ۸۵-۷۰ درصد است. پیوند دیگوکسین به پروتئین کم می‌باشد(۲۵-۲۰ درصد). متابولیسم این دارو به میزان کم در کبد صورت می‌گیرد. نیمه عمر دارو ۴۸-۳۶ ساعت است که در صورت ابتلا به بی‌ادراری، ۶-۴ روز خواهد بود. اثر دارو از راه خوراکی پس از ۲-۰.۵ ساعت و از راه تزریقی پس از ۳۰-۵ دقیقه شروع می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه تزریقی ۴-۱ ساعت و از راه خوراکی ۶-۲ ساعت است. طول اثر دارو از راه تزریقی و خوراکی ۶ روز است. دفع دیگوکسین کلیوی است. موارد منع مصرف دیگوکسین این دارو در صورت ابتلا به فیبریلاسیون بطنی و وجود حساسیت مفرط به دیگوکسین مصرف نشود. هشدارها دیگوکسین ۱- این دارو در صورت وجود کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همراه با انسداد جریان خروجی از بطن چپ، مشکل قلبی-ر شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

دیفن هیدرامینDiphenhydramine موارد استفاده دیفن هیدرامین دیفن هیدرامین در درمان رینیت وازو موتور، کهیر و کهیر غول آسا، در درمان پارکینسون و واکنشهای اکستراپیرامیدال ناشی از داروها، تهوع و استفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت، به عنوان بی حس کننده موضعی در دندان پزشکی و به عنوان یک خواب آور ملایم به کار می رود. مکانیسم اثر دیفن هیدرامین اثر ضدیت دارو به دلیل رقابت با آنتی هیستامین برای اتصال به گیرنده های H۱ است. ضد سرفه بودن دیفن هیدرامین به علت اثر مستقیم بر مرکز سرفه در بصل النخاع است. این دارو بر گیرنده هایH۱ مغز اثر گذاشته و باعث بروز اثرات خواب آوری می شود. اثر بی حس کنندگی موضعی آن به دلیل شباهت ساختمانی آن با بی حس کننده های موضعی است. فارماکوکینتیک دیفن هیدرامین این دارو از طریق خوراکی به خوبی جذب می شود. دیفن هیدرامین زمان شروع اثر آن حدود ۶۰-۱۵ دقیقه بعد از مصرف است. دفع آن کلیوی است و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت دفع می شود. موارد منع مصرف دیفن هیدرامین در صورت وجود پورفیریا نباید استفاده شود. هشدارها دیفن هیدرامین ۱- مصرف این دارو در صرع، هیپروتروفی پروستات، احتباس ادرار، گلوکوم و بیماری های کبد باید با احتیاط صورت گیرد.۲- احتمال بروز سرگیجه، تسکین بیش از حد، اختلال شناخت و کاهش فشار خون ناشی از مصرف این دارو در سالخوردگان بیشتر است.۳- مصرف طولانی مدت این دارو شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

اکسپکتورانتExpectorant موارد استفاده اکسپکتورانت اکسپکتورانت برای کاهش غلظت و چسبندگی خلط و تسهیل خروج آن از ریه ها، کاهش موکوس ریوی و تبدیل سرفه های خشک به سرفه ترشحی و خلط آور استفاده می شود. مکانیسم اثر اکسپکتورانت اکسپکتورانت حاوی ترکیباتی است که موجب رقیق شدن خلط و خروج آن از ریه ها می گردند. کلرفنیرامین موجود در این فرآورده با اثرات ضد هیستامین، فنیل پروپانول آمین با اثر مقلد سمپاتیک ضداحتقان و گایافنزین با کاهش چسبندگی خلط و تسهیل خروج آن، در نهایت باعث تسکین سرفه های خشک و نرم شدن مخاط ریه و تخلیه خلط می شوند. عوارض جانبی اکسپکتورانت اگرچه هر یک از اجزای این فراورده، عوارض جانبی مشخص دارد ولی با مقادیر به کار برده شده در این فرمولاسیون عارضه قابل توجهی ایجاد نمی کنند. تداخل دارویی اکسپکتورانت مصرف همزمان این دارو با سایر ترکیبات مضعف CNS موجب تشدید اثرات هر دو گروه دارویی می شود. نکات قابل توصیه اکسپکتورانت ۱. در صورت استفاده از سایر ترکیبات مقلد سمپاتیک، احتیاط شود.۲. این دارو ممکن است ایجاد خواب آلودگی نماید. بنابراین از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، پرهیز شود.۳. قبل از هر گونه عمل جراحی و یا درمان های اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو مطلع شود.۴. در صورت تداوم نشانه های بیماری بیش از ۷ روز یا وجود اکسپکتورانت تب بالا، به پزشک مراجعه شود. اشکال داروی شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

اورهUrea موارد استفاده اوره اوره باعث هیدراسیون می‌شود و عمدتاً به صورت موضعی در درمان ایکتیوز(ماهیاک) و اختلالات هاپیرکراتوتیک پوستی استفاده می‌شود. در مصرف داخل وریدی دارای خصوصیات دیورتیک اسمزی مشابه با مانیتول می‌باشد و در درمان افزایش حاد فشار داخل مغزی کاربرد دارد مواردی که ناشی از ادم مغزی می‌باشد و همچنین برای کاهش فشار داخل چشمی در گلوکوم حاد کاربرد دارد. در ختم حاملگی به صورت داخل آمینوتیکی از آن استفاده می‌شود. در مصرف موضعی، این دارو دارای خواص هیدراته کننده و کراتولیتیک می‌باشد. در درمان اکتیوز و دیگر اختلالات پوستی به صورت کرم یا لوسیون‌های ۵ تا ۲۵ % کاربرد دارد. در موارد از بین رفتن ناخن‌ها فرآورده ۴۰ % آن هم مصرف می‌شوند. فارماکوکینتیک اوره اوره به سرعت از طریق مسیر گوارشی جذب می‌شود اما باعث بروز ناراحتی‌های گوارشی نیز می‌شود .در مایع خارج سلولی از جمله لنف، صفرا، مایع مغزی نخاعی و خون توزیع می‌شود. از جفت عبور می‌کند و در چشم نفوذ می‌نماید و به صورت تغییر نکرده ازطریق ادرار دفع می‌شود. عوارض جانبی اوره تجویز داخل وریدی این دارو می‌تواند منجر به ترومبوز وریدی و یا فلبیت در محل تزریق شود و خروج آن از عروق ممکن است باعث بروز نکروز شود. تنها باید از وریدهای بزرگ جهت انفوزیون استفاده کرد و این کار نباید در وریدهای اندام تحتانی افراد مسن صورت پذیرد و برای منع خا شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

ایبوپروفنIbuprofen موارد استفاده ایبوپروفن ایبوپروفن در تسکین درد و التهاب روماتیسمی، انواع آرتریت (شامل آرتریت جوانان) و دیگر اختلالات عضلانی–اسکلتی کاربرد دارد. همچنین برای تسکین درد‌های ملایم تا متوسط نظیر قاعدگی دردناک، دردهای بعد از عمل جراحی، تب و درد در کودکان مصرف می‌شود. فارماکوکینتیک ایبوپروفن ایبوپروفن پس از مصرف خوراکی سریعا جذب شده و حداکثر غلظت سرمی آن بعد از ۲-۱ ساعت ایجاد می‌شود. ۹۹% از دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل شده و در کبد متابولیزه می شود. نیمه عمر آن ۱.۸ تا ۲ ساعت بوده و از طریق ادرار دفع می‌شود. موارد منع مصرف ایبوپروفن مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود. این دارو در صورت سابقه وجود آلرژیک شدید از قبیل آنافیلاکسی یا آنژیوادم ناشی از آسپیرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و یا وجود پولیپ بینی‌ همراه با اسپاسم، به علت مصرف آسپیرین، نباید مصرف شود. هشدارها ایبوپروفن این دارو در افراد مبتلا به بیماری‌ التهابی یا اولسراتیو قسمت فوقانی یا تحتانی مجرای گوارش، هموفیلی یا سایر اختلالات خونی شامل اختلالات عملکرد انعقادی یا پلاکت‌ها، مشکل کلیه، استوماتیت و همچنین در بیماران سالخورده (به علت عوارض کبدی و کلیوی) و بیمارانی که احتمال بروز خونریزی و زخم شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

پرمترینPermethrin موارد استفاده پرمترین از کرم این دارو برای جرب یا گال و از فرآورده مایع آن برای درمان عفونت شپش سر و کشتن تخم آن استفاده می‌شود. مکانیسم اثر پرمترین با اثر بر غشا سلول‌های عصبی انگل و اختلال در هدایت کانال‌های سدیمی باعث رپلاریزاسیون تأخیری و فلج حشره خواهد شد. دارو دارای اثر شپش‌کشی و تخم‌‌کشی بر علیه شپش انسانی می‌باشد. فارماکوکینتیک پرمترین در صورت مصرف کرم، کمتر از ۲% جذب خواهد شد. پرمترین مقدار جذب شده به سرعت به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل و از طریق ادرار دفع می‌شود. موارد منع مصرف پرمترین در صورت بروز حساسیت مفرط به یکی از اجزاء فرآورده، نباید مصرف شود. عوارض جانبی پرمترین خارش، سوزش، قرمزی، ادم و بی‌حسی پرمترین از عوارض جانبی مصرف این دارو هستند. نکات قابل توصیه پرمترین ۱- این فرآورده‌ها فقط برای مصرف خارجی هستند. از تماس فرآورده با چشم‌ها جلوگیری شود و در صورت تماس، بلافاصله چشم به طورکامل شستشو داده شود.۲- درمان با پرمترین باعث تشدید علائم عفونت انگلی (خارش، قرمزی و ادم) می‌شود.۳- قبل از مصرف، فرآورده را تکان دهید. مقدار مصرف پرمترین درمان جرب یا گال: از پوست سر تا کف پا به طور کامل باید با فرآورده ماساژ داده شود. برای شیرخواران پوست سر، پیشانی و گردن تحت درمان قرار گیرد. کرم بعد از ۱۴-۸ ساعت برطرف شود. معمولاً یک بار مصرف به میزان ۳۰ گرم شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

امپرازولOmeprazole موارد استفاده امپرازول امپرازول در درمان زخم های خوش خیم معده و دوازدهه، زخم های وابسته به هلیکوباکتری پیلوری، سندروم زولینگر-الیسون، کاهش اسید معده در جراحی و پیشگیری کوتاه مدت بازگشت محتویات معده و درمان بیماری به کار برده می شود. مکانیسم اثر امپرازول این دارو با مهار پمپ K+/H+/ATPase باعث مهار تولید اسید در معده میشود. فارماکوکینتیک امپرازول جذب دارو سریع است و دارو با کاهش اسید معده به جذب خود کمک می کند. متابولیسم آن کبدی است و ازطریق کلیه دفع می شود. نیمه عمر آن بین ۱-۰.۵ ساعت می باشد. هشدارها امپرازول این دارو باید در بیماران مبتلا یا دارای سابقه امپرازول ابتلای به بیماری مزمن کبدی، با احتیاط مصرف شود. عوارض جانبی امپرازول از عوارض شایع این دارو می توان سردرد، اسهال، بثورات جلدی، کهیر و سرگیجه را نام برد. تداخل دارویی امپرازول مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد انعقاد خوراکی مانند وارفارین باعث افزایش اثر وارفارین می شود. مصرف همزمان این دارو با دیازپام و داروهای ضد صرعمثل فنی توئین باعث افزایش اثر آن می شود. نکات قابل توصیه امپرازول ۱. در صورت بروز سوءهاضمه، اسهال و کهیر طی درمان، به پزشک مراجعه شود.۲. در صورت اثبات وجود سرطان معده از مصرف این دارو باید خودداری شود.۳. کپسول دارو باید بلافاصله قبل از غذا و ترجیحاً در صبح مصرف شود.۴. مصرف ای شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

فاموتیدینFamotidine موارد استفاده فاموتیدین فاموتیدین در درمان زخمهای خوش خیم معده و دوازدهه، زخم ناشی از برگشت محتویات معده به مری و سندروم زولینگر-الیسون به کار می رود. مکانیسم اثر فاموتیدین این دارو از طریق رقابت با هیستامین در سطح گیرنده های H۲ در سلول های جداره ای، ترشح پایه ای اسید معده و همچنین تحریک ترشح اسید توسط غذا، پنتاگاستریل و سایر محرکهای ترشح اسید معده را مهار می کند. فارماکوکینتیک فاموتیدین این دارو به سرعت ولی به طور ناقص ۴۵-۴۰ درصد از طریق مجرای گوارش جذب می شود و به میزان کمی در اولین عبور کبدی خود متالیزه می شود. اتصال دارو به پروتئین های پلاسما کم است. اوج غلظت سرمی آن طی اثر دارو ۱۲-۱۰ ساعت می باشد و فاموتیدین بیشتر دارو به صورت تغییر نیافته از طریق کلیه دفع می شود. هشدارها فاموتیدین ۱. بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.۲. در صورت وجود مشکل کبدی یا کلیوی، با احتیاط مصرف شود.۳. به طور کلی مصرف داروهای مسدد گیرنده H۲ بندرت برای بیش از ۸ هفته ضروری است. برای مصارف طولانی مدت این داروها مطالعه ای صورت نگرفته است. عوارض جانبی فاموتیدین عوارض این دارو شایع نیست و بیشتر شامل اسهال، فاموتیدینیا یبوست، سرگیجه یا سردرد و نفخ شکم می باشد. تداخل دارویی فاموتیدین جذب این دارو در حضور آنتی اسیدها کاهش می یابد. شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

سایمتیدینCimetidine موارد استفاده سایمتیدین سایمتیدین در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوش خیم معده، ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری و سایر مواردی که کاهش اسید معده برای آن مفید است، مانند جراحی دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می گیرد. مکانیسم اثر سایمتیدین این دارو از طریق رقابت با هیستامین در سطح گیرنده های H۲ در سلول های جداره ای، ترشح اسید توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرکهای ترشح اسید معده را مهار می کند. فارماکوکینتیک سایمتیدین این دارو به خوبی و به سرعت از طریق دستگاه گوارش جذب می شود. متابولیسم آن کبدی است و در حدود ۴۰-۳۰ درصد دارو در اولین عبور از کبد بی اثر می شود. نیمه عمر آن ۳-۲ ساعت است و حداکثر غلظت پلاسمایی پس از ۹۰-۴۵ دقیقه پس از تجویز خوراکی آن حاصل می شود. هشدارها سایمتیدین ۱. در بیماران سالخورده احتمال کاهش کلیرانس کلیوی و افزایش غلظت سرمی دارو وجود دارد.۲. در سیروز کبدی و ناراحتی های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.۳. مسدد گیرنده H۲ عوارض سرطان معده را ممکن است بپوشاند لذا در افراد میانسال کنترل متناوب جهت سرطان ضروری بنظر می رسد.۴. به طور کلی مصرف سایمتیدین و سایر مسددهای گیرنده H۲ برای پیش از ۸ هفته بندرت ضروری است. برای مصارف طولانی مدت ا شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب

رانیتیدینRanitidine موارد استفاده رانیتیدین رانیتیدین در درمان کوتاه مدت زخم‌های فعال دوازدهه یا زخم‌های فعال و خوش‌خیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می‌شود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری و سایر مواردی که کاهش اسید معده برای آن مفید است مانند جراحی در دستگاه گوارش، مورد استفاده قرار می‌گیرد. مکانیسم اثر رانیتیدین این دارو در رقابت با هیستامین در سطح گیرنده‌های H۲ در سلول‌های جداره‌ای ترشح اسید معده توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرک‌های ترشح اسید معده را مهار می‌کند. فارماکوکینتیک رانیتیدین رانیتیدین به سرعت از طریق مجرای گوارش جذب می‌شود و در اولین عبور کبدی متابولیزه می‌شود. اوج غلظت سرمی آن در حدود ۳-۲ ساعت پس از مصرف می‌باشد. طول اثر دارو برای کاهش ترشح اسید ۴ ساعت و در هنگام شب حدود ۱۲ ساعت می‌باشد. این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود. هشدارها رانیتیدین ۱. بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می‌دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.۲. در سیروز کبدی و ناراحتی‌های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.۳. مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی‌شود. عوارض جانبی رانیتیدین عوارض این دارو بیشتر شامل اسهال یا یبوست، سرگیجه یا سردرد و نفخ شک شانس تشدید آسمِ کودکانی که نزدیک به پارک زندگی می‌کنند کمتر است...ادامه مطلب